Διάγνωση: Καρκίνος... Και τώρα τι κάνουμε;
Τα συναισθήματα που δημιουργούνται στον ασθενή και στους οικείους του μόλις τεθεί η διάγνωση «ΚΑΡΚΙΝΟΣ» είναι εξουθενωτικά. Μόλις η υποψία γίνεται βεβαιότητα ή, ακόμη χειρότερα, όταν η διάγνωση «πέφτει σαν κεραυνός εν αιθρία», οι περισσότεροι άνθρωποι καταρρέουν. Σε μεγάλο βαθμό αυτό συμβαίνει διότι ενώ όλοι ξέρουν ότι πρόκειται για κακόηθες νόσημα, λίγοι ξέρουν τις προόδους που έχουν συντελεστεί και που μπορούν να αλλάξουν την κακοήθη πρόγνωση, και ακόμη λιγότεροι ξέρουν πώς να κινηθούν μέσα στο λαβύρινθο των πληροφοριών (από πού να αρχίσουν, σε ποιόν να απευθυνθούν και τί να επιλέξουν από τα διαθέσιμα μέσα, με ποιά σειρά, κλπ).
Η μεγάλη εξειδίκευση στην ιατρική έχει πολλά πλεονεκτήματα. Το κυριότερο είναι ότι οι ειδικοί ξέρουν πολύ καλά το άντικείμενό τους, σε μεγάλο βάθος. Τί γίνεται όμως με τις παρυφές της γνώσης τους, τις περιοχές δηλαδή που η δική τους γνώση δεν καλύπτει, διότι έχει αρχίσει η «επικράτεια» κάποιου άλλου ειδικού;
Με την εξατομίκευση στην ογκολογία είμαστε σε θέση να αναπτερώσουμε την ελπίδα του ασθενούς.
Ενώ δεν περιφρονούμε τα θεραπευτικά μέσα της συμβατικής ογκολογίας, το αντίθετο μάλιστα, εμπλουτίζουμε τη θεραπεία...
Περισσότερα